Vallende sterren (meteoren)

Vallende sterren zijn lichtflitsen aan de nachthemel die veroorzaakt worden door kleine steentjes of stofjes die vanuit het zonnestelsel onze dampkring inschieten.

Dat gebeurt met zo’n grote snelheid (30-60 kilometer per seconde) dat het kiezelsteentje gaat gloeien en licht uitzendt. In de sterrenkunde worden vallende sterren officieel meteoren genoemd.

Op een gewone avond kan je elk uur een paar vallende sterren zien, maar jaarlijks zijn er ook een aantal nachten dat je er wel tientallen per uur kan zien. Dit zijn de nachten dat er een vallende-sterrenregen of meteorenzwerm actief is.

DarkSkyTerschelling: een vallende ster nabij het fietspad naar de Boschplaat

In de periode 11-13 augustus is elk jaar de bekende meteorenzwerm van de Perseïden actief en tijdens die vallende-sterrenregen kan je soms wel zestig of meer vallende sterren per uur waarnemen.

Die meteorenzwerm wordt Perseïden genoemd omdat het lijkt of al die meteoren uit hetzelfde punt aan de hemel tevoorschijn komen: het sterrenbeeld Perseus.

De kiezelsteentjes die de vallende sterren veroorzaken zijn meestal afkomstig uit de staart van een komeet en we zien ze als de aarde in haar omloop om de zon de baan van zo’n komeet kruist.

Zo zijn de Perseïden afkomstig van de komeet Swift-Tuttle die zo genoemd is naar zijn ontdekkers. En de Orioniden meteorenzwerm is afkomstig van de bekende komeet Halley, die eens in de 76 jaar in de buurt van de aarde komt.

Kometen zijn zelf ook de moete waard om waar te nemen. Meestal heb je hier een verrekijker of telescoop voor nodig. Gemiddeld één keer in de 10 jaar verschijnt er een heldere komeet met een lange staart die mooi met het blote oog te zien is. De helderste kometen van deze eeuw tot nu toe zijn komeet Tsuchinshan-ATLAS (2024) en komeet NEOWISE (2020). Deze kometen waren ook vanaf Terschelling mooi te zien.